Öz İsminin Anlamı ve Özellikleri - En Detaylı İnceleme

Öz ne demek? Sözlük anlamı ne?

Öz ne demek? Bu kısımda Öz isminin sözlük anlamını oniki farklı sözlükten inceleyebilirsiniz.

TDK Genel Türkçe Sözlük

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı.

• "Kendine, kendi kendini" anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça.

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde.

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan.

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm.

• Dere, çay.

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı.

• Kendi, zat.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre.

• Sulak, verimli yer.

Felsefi alanındaki kelime anlamı

• İç, çekirdek. Karşıtı: dış, kabuk.

• Varlığın aslını kuran şey; temel özellik. Karşıtı bk. ilinek.

• Bir şeyin bireysel ve gerçek olan kendine özgü biçimi; kendine özgü belirtisi.

• Kalıcı, değişmez olan, gelip geçici olmayan, her zaman var olmakta olan varlık. Karşıtı: Değişen, değişmekte olan varlıklar.

• Bir şeyin ne olduğu, nasıl olduğu olgusu; bir şeyi o şey yapan, öyle oluşunu sağlayan şey; bir varlığın yapısını kuran şey. Karşıtı bk. varoluş.

• Fizikötesinin konusu olarak: Kendinde varlık. Karşıtı bk. görüngü.

Orta Öğretim Sözlüğü

[Bakınız: ilik]

Kimya alanındaki kelime anlamı

Element veya radikalin daha düşük yükseltgenme basamağına sahip olduğunu gösteren son ek. örneğin; ferröz (demir-II-).

Sözlük Anlamı

• Vâdi.

• İç, bir şeyin içi, lübbü, hulâsa.

• Nefs, zat, kendisi, benlik.

Bilim alanındaki kelime anlamı

• [Bakınız: özetçe, öz]

• Bireyi oluşturan tüm özelliklerin karmaşık örgütü.

Yerel Türkçe'deki anlamı

• Küçük göl.

• Geniş ve büyük hendek.

• Reçineli çam ağacı, çıralı kereste.

• Güç, dayanıklılık.

• Tarla, köye yakın tarla.

• Yapışkan topraklı yer.

• Güç, dayanıklılık.

• Dikkatsizlik.

• Kendi

• Tepeler arasındaki çukur, düzlük yer, koyak.

• Yapılarda kullanılan kalın ağaç, tomruk, direk.

• Sulu çayırlık.

• Ağaç gövdelerindeki reçineli bölüm.

• Özet.

• Irmak, akarsu

• Tahıl.

• Pınar, derelerin çıktığı yer.

• İlkel tahterevallinin dikey duran ağacı.

• Su arkı.

• Sakızın kıvama gelmesi için konulan gıcır.

• Kendi, mec. gönül

• Lamba, fener ve benzeri şeylerin fitili.

• Su kıyısındaki yeşil yer, ova.

• Azman.

• Bataklık.

• Bağ, bahçe, bostan.

• Kaynak, pınar

• Sulak, verimli yer, otlak.

• Yapıda kullanılan kalın çam ağacı.

• Üzüm çardağına konulan uzun sırık.

• Sel sularının aktığı yerde yaptığı yarıklar.

• Dere, çay, ırmak.

• Çamurlu çalılık, ormanlık yer.

Veterinerlik alanındaki kelime anlamı

• Embriyo.

• Pulpa.

Genel Türkçe Lügatı

• Bir kimsenin kendi mânevî varlığı, zâtı, kendisi.

• Bir şeyin temel unsuru, aslı ve maksadı olan ana nokta, esas, zübde.

• Bir şeyin en kıvamlı kısmı.

• Ağaç ve bitkilerde en içteki hafif, gevrek ve yumuşak madde.

• Çıbanın içinde ölmüş dokulardan meydana gelen ve irinle birlikte dışarı çıkan katı parçacık. ♦.

• Bir şeyi o şey yapan, onu başkalarından ayıran şey.

• Değişen eşyâda değişmeyen, hep aynı kalan, çeşitli sıfatların kendisine yüklendiği temel şey, töz, cevher.

• Gerçek, hakîkî, has.

• Kan bağıyle bağlı olan, aralarında gerçek akrabâlık bağları bulunan. Karşıtı.

• İçine yabancı bir unsur karışmamış olan, arı, saf, hâlis.

Su ürünleri alanındaki kelime anlamı

Çekirdek.

Sosyoloji alanındaki kelime anlamı

Bir olgunun kökenini, ırasını ve gelişme eğilimlerini belirleyen en derin, en durağan özelliklerinin ve ilişkilerinin tümü.

Zanaat Ticaret alanındaki kelime anlamı

• Soba odunu tutuşturmakta kullanılan çıra. (Muratdere -Bilecik)

• Düz ve toprak damlı evlerde, damın üzerine oturduğu kalın ağaç. (İlyaslı -Uşak; Ilıca *Ayaş -Ankara)

• Örme sepet yapımında kullanılan yumuşak çubuk. (Derekuşculu *Görele -Giresun)

• Çatı iskeletinin tabanını oluşturan işlenmiş düzgün ağaçlardan herbiri. (Esnemez, Dodurga -Bilecik)